Aslında ben uykuyu çok seven biri değilim. gündüz şekerleme yapmam gecede az ama deliksiz uyumak yeter bünyeme!!! ama uykuların sürekli bölünmesi insanı serseme çevirebiliyor. deliksiz 4 saat uyku uyuduğum yeni doğum yaptığım zamanlarda sayılıdır.
uyku eğitimini çok okudum. her yöntemi biliyorum ve burada da yazdım. eğitimden yana olmayan uzmanlarda var. mesela Dr. Sears. birde ferber var. bu ikisi iki uç düşünceyi savunan kişiler.
ferber kontrollü ağlatma ve bu şekilde bebeği ağlatmanın ona zarar vermediğini düşünüyor. çünkü bebeği ağlamaya terketmiyorsunuz sadece ona uyuması gerektiğini öğretip yanında olduğunuzu da söylüyorsunuz. aslında çokta mantıksız değil çünkü bebek zaten ağlıyor . hatta 3 ay civarında kucağımda pışpışlarken bile ağlıyordu Ömer Çağan.
peki diğer yaklaşım yani Dr.sears bebeği yatağında ağlamaya bırakmaya son derece karşı çıkıyor. bebeğin ağlayarak uyumasının bebeğin güven duygusunu zedeleyeceğini düşünüyorlar. bebek ağlamalarına cevap verilmeyince beni sevmiyorlar diye bir ruh haline bürünürmüş. çok kötü!! tabii Dr. sears ın yaklaşımları sadece uyku değil her konuda oldukça yumuşak. onun düşüncelerinde uyku eğitimi diye bir kavram yok. bebek anne-baba odasında hatta istenirse aynı yatakta yatırılmalı. ”Attachment parenting” kavramını ortaya atıyor ve bebeklerin pusette değil sling te taşınması gerektiğini savunuyor.
Aslında iki kavramda çok eleştiri alıyor. Ferber katı bulunuyor sears ise disiplinsiz. ferber da bebekler gerçekten bir süre sonra deliksiz kendi yatağında uyuyor ancak bu olurken güven duygusunun zedelendiği konuşuluyor. Sears ın yaklaşımı oldukça yumuşak ve bebeği mutlu eden cinsten ama ebeveyne bir süre sonra yük olmaya başlayabilir. çünkü bebek kendi kendine uyumayı hiçbir zaman öğrenemiyor.
artık karar sizin. herkesin doğrusu,bebeğine yaklaşımı ve öncelikleri farklı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder