Yapılan araştırmalar her 100 kadından 10'unun doğum sonrası depresyon yaşadığını gösteriyor.
doğumdan sonra bebeğe alışamama ,annelik yükünü taşıyamama durumu birçok annein başına geliyor. kimse yalnız değil. olayın bilimsel boyutundan bahsedeceğim.
Aslında doğumdan sonra birkaç gün süren hüzünlü hal çok normal. depresyon daha ağır bir duygu durumu. Bebeğin doğumu sevinçle karşılanır ama bebek anne için büyük bir yük. Bunu yaşamayan bilemez ve annelerde bunu genellikle dile getirmiyorlar.
zor bir bebekse annenin yardım alması da imkansız hale geliyor. anne sıkıntı yaşamakta ama bebeğini bırakıp destek almakta zorlanmakta. ayrıca emzirdiği için ilaç tedavisi de uygulanamıyor. şöyle bir düşünün depresyon yaşayan kişinin yükü oldukça ağırdır. depresyon yaşayan anneyi düşünün birde; yükü çok ağır birde bakmakla yükümlü olduğu bebeği var ki kendini iyileştirmek iyice zorlaşmakta.
birde karşı tarafta bebek boyutu var. sadece bir ay gibi bir süre depresyon yaşamış bir annenin bebeği bile bundan ciddi şekilde etkilenmekte. bebek bunu algılar annein yüzünü astığını bebek bilir.
anne depresyondaysa annenin bebek ile ilişkisi sorunlu oluyor ve annein depresyonu bebeğe geçiyor. üstelik 0-2 yaş çok kritik bir dönem, çünkü beyne bütün programlar yükleniyor ve bunların çoğu da yeniden yükleyebileceğiniz veya çıkartabileceğiniz bilgiler değil. o açıdan ilk iki yıl çok önemli çünkü beyin gelişimi tamamlanıyor.
aslında hamileleğin kendisi,doğumun kendisi ve bebek bakımı bunlar yeterince zor işler. annelik desteklendiği sürece keyifli hale gelebilir , burada önemli olan dengelerin sağlıklı kurulması.
karşımıza şöyle bir soru çıkıyor ; bebeğin zor bebek olması anne kaynaklı mı yoksa kişilik faktörü de devreye girmekte mi?
bebeğin doğası mizacı öyle olabilir. doğuştan gelebilir ama anne depresyonda ise bebek iyice huysuzlanır. işler bir süre sonra sarpa sarmaya başlar ve bir kısır döngü oluşur. ayrıca bebeklik döneminde anneyle güvenli bağlanma çok önemli. annesiyle güvensiz bağlanma yaşayan bebekler endişeli ve çekingen özellikler gösteren bireylere dönüşüyor.
velhasıl doğum sonrası zor. siz bazılarına göre daha kolay veya daha zor geçirmiş olabilirsiniz. ama her anne az yada çok bir zorluk yaşıyor. aman depresyona girmeyin. sizi mutlu edecek şeyleri yapın ve en önemlisi doğum sonrasında herkesi boşverin mutlu olacağınız insanlar olsun yanıbaşınızda. sizi sıkıntıya sokanları uzaklaştırın.
Merhaba. Benim de yazıp bir kenarda taslak olarak unuttuğum bir yzı konusu bu pronatal depresyon. ben kendim bizzat yaşadım çünkü, biraz da kendi yaşadıklarımdan esinlenerek yazdım. en sonda dediğin gibi "aman depresyona girmeyin" demekle girilmeseydi iyiydi :) malesef farkına varamıyorsunuz. herşey olabiir sebebi, bir tek şey de olabilir. en mutlu ailelerde en istenen bebekleri doğuran anneler bile depresyona girebilir. sanırım bebek doğmadan önce bu konuda bilinçli olmak, ailenin bilinçli olup yeni anneye tam destek olması ve eşin özverisi ile bu dönem sorunsuz atlatılır. böyle olursa hafif bir panik hali ile alışır bu sürece taze anne. ama bunlar olmazsa en derin kuyulara doğru gider bu süreç.
YanıtlaSilDoğum sonrası ağır veya hafif her kadıniçin zor bir dönem. Benim içinde çok zordu.bebeğin çok heyecanla bekleniyor olması buna kesinlikle engel değil. Dediğiniz gibi önemli olan eş ve aile desteği. Bu ikisi çok çok önemli. Ve istenmeyen kişilerle kesinlikle aynı ortamda bulunmamak ve anneye bu noktada anlayış gösterebilmek. Bu nedenle aman girmeyin dedim :)kimse yaşamasın. Herkes bebeğiyle huzurla atlatlatsın ilk günleri
YanıtlaSil