Annelik diğer meslekler gibi değil...
Hiç bitmeyen bir mesai. Bebeğiniz içinize düştüğü andan itibaren artık başka şey düşünemezsiniz. bebeğinizin saçının teline zarar gelse sizin ciğeriniz yanar. Canımın içi O dur artık.
Ömer Çağan henüz çok küçük. daha 10 aylık. Ama benimle olmaya başladığı andan itibarren hayatımı değiştirdi. bebeğimle dünyaya bakışım değişti. daha sabırlı olmayı öğrendim bir kere ve kendimi hiç olmadığım kadar güçlü hissediyorum. bir arkadaşım ben hamileyken ; "nihan onu kucağına al bak göreceksin çok daha güçlü olacaksın " demişti. gerçekten de öyleymiş. Bu dünyada kimse beni üzemez,hiçbirşey beni yıkamaz. çünkü ben anneyim. bebeğim için herşeyi,herkesi bir kalemde silip atabilirim ben.
Ömer Çağan ı gece uykusundan önce emzirirken biryandan da seviyorum. Sen benim güzel gözlümsün,en sevdiğimsin,canımın taaa içisin diyorum. o da minicik elleriyle kendince beni seviyor. belki söylediğim tüm kelimeleri anlamıyor ama hissediyor onu çok sevdiğimi.
istiyorum ki bebeğimin o kocaman gülümsemesi hep yüzünde olsun. o hep mutlu olsun. hayat onun karşısına iyi insanları çıkarsın. şansı hep açık olsun. Annemin benim için tekrarladığı temennileri şimdi ben canımın parçası için diliyorum. Ah annelik nasıl yoğun ,sonsuz bir sevgi.
Anlatamıyorsun ki,kelimelere dökemiyorsun ki anneliği. şimdi bu yazıyı yazarken bile midemde kelebekler. annelik böyle işte...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder