Bebeğiniz size tepki vermeye başlayana kadar aslında anneliği çok fazla idrak edemiyorsunuz. başlarda tek iletişim yöntemi ağlamak olan bebeğinizin size attığı bir gülücüğün dünyalara bedel olduğunu anladığınızda ne kadar yüce bir duygu olduğunu da anlıyorsunuz anneliğin.
çok yoğun ve aktif biriyseniz annelik başlarda size hapis hayatı gelebilir. uykusuz geceler yorgunluk, değişen hayata alışmaya çalışmak başlarda insanı çok bunaltıyor. bende ilk zamanlar çok zorlandım. eve kapanmak, uykusuzluk, hep memede durmak isteyen bir bebek beni de çok zorladı. ama o sizinle iletişim kurmaya başladığında yaşadığınız annelikte dünyanızda değişiyor.
ömer çağan ilk kez 35 günlükken güldü.gözlerini gözlerime dikti ve bana gülümsedi. benimse gözlerim doldu. 1,5 aylıkken konuşmalarımıza agularla karşılık vermeye başladı. o zamanlardan sonrada anneliğin yüceliğini kavradım.
bir gülüşü ömrünüze bedel olan bir agusu için herşeyi vereceğiniz varlıklar işte bebekler.
annelik bir kadının tatması gereken en güzel duygu. dünyada ki hiç birşey bu duygunun yerini tutamaz. o gülücükleri hiçbirşeye değişmezsiniz.
bir süre sonra sizi tanımaya başlıyo ve sizi gördüğünde sesinizi duyduğunda heyecanına tanıklık ediyosunuz işte tüm bunlardan sonra annelik çok keyifli birşeye dönüşüyor.
başlarda geçmek bilmeyen zamanın bir süre sonra ne kadar hızlı geçtiğini görüyorsunuz. aslında nekadarda hızlı büyüyor bebeğiniz ve hiçbir anını kaçırmak istemiyorsunuz. ömrünüzün sonuna dek hapiste kalsanız bile onunla olduktan sonra dünyanın ayrı bir keyifte olduğunun farkına varıyorsunuz.
ömer çağan bir süredir kahkaha çalışmaları yapıyordu. birkaç kez tanıklık etmiştik ve kahkalarını duymak için çeşitli şebekliklerde yapmıştık. ebeveynlik böyle birşey işte. bunu hatıralaştırdık. işte bizim ilk kıkırdamalarımız....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder